آموزش آسان آموزش های آسان
اوریون چیست؟
اوریون چیست؟ اوریون ، بیماری ویروسی مسری و خفیفی است که سبب تورم دردناک غدد پاروتید ( غدد بزاقی واقع بین گوش و فک ) می شود.
سایر اعضا مانند بیضه ، تخمدان ، پانکراس ، پستان ، مغز و پرده پوشاننده مغز نیز گاهی درگیر می شوند.
این بیماری در هر سنی می تواند بروز کند ، ولی شایع ترین سن بروز آن در کودکان 2 تا 12 ساله است.
%10 از بزرگ سالان هم مستعد ابتلا به اوریون هستند.
نشانه ها بیماری اوریون چیست؟
تب ، سر درد ، گلو درد ، تورم دردناک بیضه ها ، درد شکم در صورت درگیری تخمدان ها یا پانکراس ، سر درد شدید ( در صورت درگیری مغز یا پرده پوشاننده آن ) ، التهاب ، تورم و درد غدد پاروتید ( این غدد هنگام لمس سفت است و دردشان با جویدن یا بلع بیشتر می شود ).
عامل بیماری اوریون چیست؟
انتقال فرد به فرد ویروس اوریون ، عامل این بیماری است.
این ویروس در هر زمانی ، از 48 ساعت قبل تا 6 روز پس از بروز نشانه ها ، مسری است.
دوره نهفتگی ویروس پس از تماس با آن 4 تا 24 روز و میانگین آن 18 روز است.
عوامل افزایش دهنده خطر : واکسینه نشدن و زندگی در شرایط جمعیتی و پر ازدحام.
پیشگیری
واکسیناسیون اوریون را در کودکان در سن مقتضی انجام دهید.
اگر شما سابقه ابتلا به اوریون را نداشته یا بر ضد آن واکسینه نشده اید و یکی از اعضای نزدیک خانواده شما مبتلا به اوریون است ، به احتمال گلو بولین ضد اوریون برای شما توصیه می شود.
تزریق این پادتن ممکن است از بیماری پیشگیری کند ( بدون وجود تضمین در این باره ) ، ولی هزینه آن بالاست.
عواقب مورد انتظار
در صورت عدم بروز عوارض ، بیماری پس از حدود 10 روز به طور خود به خود بهبود می یابد.
بیمار پس از ابتلا به اوریون ، مصونیت همیشگی نسبت به آن پیدا می کند.
عوارض احتمالی
عفونت مغز یا پرده پوشاننده آن ، پانکراس ، تخمدان ، پستان یا بیضه.
در صورت درگیری های هر دو بیضه ، ممکن است بیمار دچار عقیمی ( به ندرت ) شود.
کاهش شنوایی موقت در برخی بزرگ سالان مبتلا به چشم می خورد.
درمان
تشخیص بیماری بیشتر بر اساس علائم خاص آن صورت می گیرد.
با آزمایش های خون می توان این تشخیص را تایید کرد.
نیازی به جدا سازی فرد مبتلا از افراد دیگر خانواده نیست ، زیرا تا قبل از ظاهر شدن علائم ، بیشتر سرایت بیماری به افراد مستعد رخ داده است.
از کمپرس گرم یا سرد ( بسته به اینکه کدام یک علائم شما را تخفیف می دهد ) ، به طور متناوب روی غدد متورم دردناک ( پارو تید یا بیضه ) استفاده کنید.
از یک کیسه آب گرم ، حوله گرم یا کیف یخ استفاده کنید.
کودکان تا اتمام دوره سرایت بیماری ( حدود 9 روز پس از شروع درد ) نباید به مدرسه باز گردند.
دارو ها
1 . در موارد درگیری بیضه ها ، ممکن است مسکن های قوی تر و دارو های کور تونی تجویز شوند.
2 . برای درد خفیف ، استفاده از دارو های بدون نسخه نظیر استامینوفن کافی است.
از مصرف آسپرین بپرهیزید.
3 . بیماری پس از بروز ، سیر طبیعی خود را طی خواهد کرد.
در حال حاضر داروی موثر و بی خطری برای از بین بردن یا جلوگیری از تکثیر ویروس وجود ندارد.
فعالیت : استراحت در بستر ضروری نبوده و احتمال عوارض را کاهش نمی دهد.
در حد توان و تا آنجا که حال عمومی شما اجازه می دهد به فعالیت های طبیعی خود ادامه دهید.
با بر طرف شدن تورم غدد درگیر دوره سرایت بیماری به اتمام می رسد.
برنامه غذایی : برنامه خاصی نیاز نیست ، ولی مصرف مایعات از قبیل نوشابه های بدون گاز ، چای یا آب را به میزان حداقل 6 تا 8 لیوان در روز افزایش دهید.
آبمیوه یا نوشیدنی های ترش مزه ممکن است درد را تشدید کنند.
شرایط مراجعه به پزشک
1 . تشنج
2 . استفراغ و درد شکم
3 . سر درد شدید که با استامینوفن تسکین نمی یابد
4 . خواب آلودگی یا ناتوانی در بیدار ماندن
5 . تورم یا درد بیضه ها
6 . انقباض عضلات صورت
7 . ناراحتی یا قرمزی چشم ها
8 . تب ( اندازه گیری شده با درجه زیر زبانی ) بالای 38/3 درجه سانتی گراد
وبسایت آموزش آسان را بخاطر بسپارید 🙂
منبع : تله تکست شبکه سه سیما