تعقيب نماز صبح

تعقيب نماز صبح

تعقيب نماز صبح

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اهْدِنِي لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ.
خدايا بر محمد و خاندان محمد درود فرست و مرا به آن حقيقتى كه در آن اختلاف شده، به اذن خود راهنمايى كن، تو هركه را بخواهى به راه راست هدايت ميكنى.

 

و ده مرتبه ميگويى
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ الْأَوْصِيَاءِ الرَّاضِينَ الْمَرْضِيِّينَ بِأَفْضَلِ صَلَوَاتِكَ وَ بَارِكْ عَلَيْهِمْ بِأَفْضَلِ بَرَكَاتِكَ وَ السَّلامُ عَلَيْهِمْ وَ عَلَى أَرْوَاحِهِمْ وَ أَجْسَادِهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ .

خدايا برترين درودهايت را بر محمد و خاندان آن جانشينان خشنود و پسنديده نثار كن، و برترين بركات خود را بر آنان سرازير كن و سلام بر ايشان و بر ارواح و بدنهاى پاكشان باد و رحمت و بركات خدا بر آنان باد

 

خواندن اين صلوات همچنين در عصرهاى جمعه بافضيلت بسيار وارد شده:

اللَّهُمَّ أَحْيِنِي عَلَى مَا أَحْيَيْتَ عَلَيْهِ عَلِيَّ بْنَ أَبِي طَالِبٍ وَ أَمِتْنِي عَلَى مَا مَاتَ عَلَيْهِ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ عَلَيْهِ الْسَّلامُ.

خدايا زنده بدار مرا بر آن دينى كه على بن ابى طالب را بر آن زنده داشتى، و بميران مرا بر آن آيينى كه على بن ابى طالب (درود بر او) بر آن از دنيا رفت.

 

و صد مرتبه بگو:
أَسْتَغْفِرُ اللَّهَ وَ أَتُوبُ إِلَيْهِ
از خدا آمرزش ميخواهم و به سوى او بازميگردم

 

و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللَّهَ الْعَافِيَةَ

از خدا سلامت كامل مى طلبم

 

و صد مرتبه:
أَسْتَجِيرُ بِاللَّهِ مِنَ الْنَّارِ
پناه ميبرم به خدا از آتش دورخ.

 

و صد مرتبه:
وَ أَسْأَلُهُ الْجَنَّةَ
از او بهشت ميخواهم.

 

و صد مرتبه:
أَسْأَلُ اللَّهَ الْحُورَ الْعِينَ .
لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ الْمَلِكُ الْحَقُّ الْمُبِينُ
از خدا حور العين مي طلبم.
معبودى جز خدا نيست آن فرمانده و حقيقتِ آشكارِ هستى

 

و صد مرتبه سوره «توحيد» و صد مرتبه:

صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ
درود خدا بر محمد و خاندان محمد باد

 

و صد مرتبه:
سُبْحَانَ اللَّهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ لا إِلَهَ إِلّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
پاك و منزه است خدا و سپاس ويژه خداست و معبودى جز خداى يكتا نيست و خدا از هر وصفى برتر است و هيچ قدرت و نيرويى نيست جز آنكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

 

و صد مرتبه:

مَا شَاءَ اللَّهُ كَانَ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ.
آنچه خدا بخواهد مي شود، هيچ نيرو و قوتى نيست جز آنكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است.

 

آنگاه بگو:
أَصْبَحْتُ اللَّهُمَّ مُعْتَصِما بِذِمَامِكَ الْمَنِيعِ الَّذِي لا يُطَاوَلُ وَ لا يُحَاوَلُ مِنْ شَرِّ كُلِّ غَاشِمٍ وَ طَارِقٍ مِنْ سَائِرِ مَنْ خَلَقْتَ وَ مَا خَلَقْتَ مِنْ خَلْقِكَ الصَّامِتِ وَ النَّاطِقِ فِي جُنَّةٍ مِنْ كُلِّ مَخُوفٍ بِلِبَاسٍ سَابِغَةٍ وَلاءِ أَهْلِ بَيْتِ نَبِيِّكَ مُحْتَجِباً مِنْ كُلِّ قَاصِدٍ لِي إِلَى أَذِيَّةٍ بِجِدَارٍ حَصِينٍ الْإِخْلاصِ فِي الاعْتِرَافِ بِحَقِّهِمْ وَ التَّمَسُّكِ بِحَبْلِهِمْ مُوقِنا أَنَّ الْحَقَّ لَهُمْ وَ مَعَهُمْ وَ فِيهِمْ وَ بِهِمْ أُوَالِي مَنْ وَالَوْا وَ أُجَانِبُ مَنْ جَانَبُوا فَأَعِذْنِي اللَّهُمَّ بِهِمْ مِنْ شَرِّ كُلِّ مَا أَتَّقِيهِ يَا عَظِيمُ حَجَزْتُ الْأَعَادِيَ عَنِّي بِبَدِيعِ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ إِنَّا جَعَلْنَا مِنْ بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدّاً فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لا يُبْصِرُونَ .

 

خدايا صبح كردم درحاليكه پناه آورده ام به پناهگاه بلند و استوار تو، پناهگاهى كه در معرض دستبرد و دگرگونى قرار نمي گيرد از شر هر بيدادگر و هر شبگرد رهزن از هر كه و هرچه آفريدى، از آفريدگان خاموش و گويايت، در حفاظتى مصون از گزند هرچيز هراسناكى، همراه با لباسى ساخته از محبّت خاندان پيامبرت، و در پوششى استوار از هركه قصد آزار مرا دارد در پس ديوار محكمى فراهم آمده، از اخلاص در اعتراف به حق اهل بيت و تمسك به رشته ولايتشان با يقين به اينكه حق از آن ايشان و با ايشان و در ايشان و پابرجا به وجود آن بزرگواران است.

 

دوست دارم كسانيكه آنها دوست دارند و بركنارم از آنان كه ايشان دورى مي گزينند، خدايا پس به حقشان مرا از گزند هرچه كه از آن پروا دارم پناه ده، اى بزرگ، از خود دور ساختم دشمنان را به يارى پديد آورنده آسمانها و زمين، همانطوركه قرآن مي فرمايد: در برابر و پشت سرشان سدى قرار داديم پس ديدگان آنها را پوشانديم، ازاين رو هرگز نمي بينند.

 

و اين دعايى است كه هر صبح و شام خوانده ميشود.

و نيز دعايى است كه امير المؤمنين عَلَيْهِ الْسّلام شب هجرت پيامبر صلّى اللّه و عَلَيْهِ و آله وقتي در جاى آن حضرت خوابيد خواند.

 

و در كتاب «تهذيب» روايت شده: هركس بعد از نماز صبح ده مرتبه بگويد:

سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِيمِ وَ بِحَمْدِهِ وَ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ
پاك و منزه است خداى بزرگ و سپاس از آن اوست و هيچ نيرو و توانى نيست جز انكه به خداى بلندمرتبه باعظمت وابسته است

خداوند او را از كورى و ديوانگى و جذام و فقر و ماندن زير آوار و تباهى عقل به هنگام پيرى در امان قرار ميدهد.

 

و شيخ كلينى از امام صادق عليه السّلام روايت كرده: هركس پس از نماز صبح و نماز مغرب هفت مرتبه بگويد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ الْعَلِيِّ الْعَظِيمِ

به نام خدا كه رحمتش بسيار و مهربانياش هميشگى است، هيچ نيرو و توانى نيست مگر آنكه به خداى بلندمرتبه و باعظمت وابسته است.

خدا (تبارك و تعالى) هفتاد نوع از انواع بلاها را كه آسان ترين آنها ريح (بيمارى ورم معده) و پيسى (نوعى بيمارى پوستى) و ديوانگى است از او برطرف سازد، و اگر شقى باشد نامش از دفتر اشقيا محو و در ديوان سعادتمندان ثبت شود.

 

و نيز از آن حضرت نقل كرده كه براى امور دنيا و آخرت و رفع درد چشم، پس از نماز صبح و مغرب اين دعا را بخوانند:

اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَيْكَ، صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلِ النُّورَ فِي بَصَرِي وَ الْبَصِيرَةَ فِي دِينِي وَ الْيَقِينَ فِي قَلْبِي وَ الْإِخْلاصَ فِي عَمَلِي وَ السَّلامَةَ فِي نَفْسِي وَ السَّعَةَ فِي رِزْقِي وَ الشُّكْرَ لَكَ أَبَدا مَا أَبْقَيْتَنِي

خدايا! به حق محمد و خاندان محمد بر تو، درود فرست بر محمد و خاندان محمد، و قرار بده در ديده ام نور و در دينم بصيرت و در قلبم يقين و در عملم اخلاص، و در جانم سلامت و در روزي ام فراوانى و سپاس جاودان خويش را مادام كه زنده ام نصيبم ساز.

 

شيخ ابن فهد در كتاب «عدّة الدّاعى» از امام رضا عليه السّلام روايت كرده: هركس پس از نماز صبح اين كلمات را ادا كند حاجتى نخواهد مگر آنكه برايش فراهم شود، و خداوند آنچه براى او اهميت دارد برايش آماده سازد، و آن كلمات اين است:

بِسْمِ اللَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أُفَوِّضُ أَمْرِي إِلَى اللَّهِ إِنَّ اللَّهَ بَصِيرٌ بِالْعِبَادِ فَوَقَاهُ اللَّهُ سَيِّئَاتِ مَا مَكَرُوا لا إِلَهَ إِلّا أَنْتَ سُبْحَانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِينَ فَاسْتَجَبْنَا لَهُ وَ نَجَّيْنَاهُ مِنَ الْغَمِّ وَ كَذَلِكَ نُنْجِي الْمُؤْمِنِينَ حَسْبُنَا اللَّهُ وَ نِعْمَ الْوَكِيلُ فَانْقَلَبُوا بِنِعْمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ فَضْلٍ لَمْ يَمْسَسْهُمْ سُوءٌ مَا شَاءَ اللَّهُ لا حَوْلَ وَ لا قُوَّةَ إِلّا بِاللَّهِ مَا شَاءَ اللَّهُ لا مَا شَاءَ النَّاسُ،

 

به نام خدا، درود خدا بر محمد و خاندانش، كارهايم را تنها به خدا واگذار مي كنم چه خدا به حال بندگان خويش آگاه است (غافر آيه 45) پس خدا او را از نيرنگ آنها نگاه داشت، معبودى جز تو نيست، پاك و منزهى، همانا من از ستمكاران بودم، پس به درخواست او (يونس) پاسخ گفتيم و او را از غم رهانيديم و بدينسان مؤمنان را رهايى ميبخشيم [انبياء: 8] خدا ما را بس است و نيكو وكيلى است پس همراه با نعمت و فضل خدا و درحاليكه هيچ آسيبى به آنها نرسيده بود بازگشتند: آنچه خدا بخواهد همان مي شود، هيچ نيرو و توانى نيست جز آنكه به خدا متكى است.

 

آنچه خدا بخواهد آن ميشود نه آنچه مردمان بخواهند،

 

مَا شَاءَ اللَّهُ وَ إِنْ كَرِهَ النَّاسُ حَسْبِيَ الرَّبُّ مِنَ الْمَرْبُوبِينَ حَسْبِيَ الْخَالِقُ مِنَ الْمَخْلُوقِينَ حَسْبِيَ الرَّازِقُ مِنَ الْمَرْزُوقِينَ حَسْبِيَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ حَسْبِي مَنْ هُوَ حَسْبِي حَسْبِي مَنْ لَمْ يَزَلْ حَسْبِي حَسْبِي مَنْ كَانَ مُذْ كُنْتُ لَمْ يَزَلْ حَسْبِي حَسْبِيَ اللَّهُ لا إِلَهَ إِلّا هُوَ عَلَيْهِ تَوَكَّلْتُ وَ هُوَ رَبُّ الْعَرْشِ الْعَظِيمِ.

آنچه خدا بخواهد خواهد شد گرچه مردمان خوش ندارند، پروردگار از يارى پروردگان، آفريدگار از كمك آفريده ها، روزي دهنده از لطف روزي خواران، خداى – يكتا پروردگار جهانيان كفايتم مي كند، مرا بس است آن كه به حقيقت مرا بس است، مرا بس است آن كه همواره مرا بس است، مرا بس است آن كه همواره از آنگاه كه بوده ام مرا بس بوده است، مرا بس است خدايى كه معبودى جز او نيست، بر او توكل نمودم، و اوست پروردگار عرش بزرگ.

 

گردآوری: سایت آموزش آسان

منبع

http://www.beytoote.com